tabii

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

tabii (ejaan Jawi طبيعي‎)

1. Berkenaan sifat kejadian secara semula jadi; alami atau fizikal.

Etimologi

Pinjaman Arab طَبِيعِيّ‎ (ṭabīʿiyy).

Sebutan

• Kamus Dewan: ta·bi·Öi

Rujukan

• "tabii" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "tabii" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.