teman

Daripada Wiktionary

Bahasa Melayu[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata nama[sunting]

teman (ejaan Jawi تمن‎, jamak teman-teman)

  1. Orang yang mengikut seseorang bersama-sama.
  2. Orang yang rapat dengan seseorang; kawan.
    Sinonim: kawan, rakan, sahabat

Terbitan kata[sunting]

Kata kerja[sunting]

teman (ejaan Jawi تمن‎)

  1. Mengikuti seseorang ke suatu tempat.

Etimologi[sunting]

Pinjaman Tamil தமன் (tamaṉ).

Sebutan[sunting]

Rujukan[sunting]

Pautan luar[sunting]

  • "teman" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.