temu

Daripada Wiktionary

Bahasa Melayu[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata kerja[sunting]

temu (ejaan Jawi تمو‎)

  1. Dapat atau berjaya menjumpai sesuatu selepas cari atau pergi ke benda itu.

Sebutan[sunting]

Pautan luar[sunting]

  • "temu" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Duano[sunting]

Takrifan[sunting]

Adverba[sunting]

temu

  1. mana; di mana

Sebutan[sunting]

Rujukan[sunting]

  • temu” dalam Mohamed Suleiman dan Nur Hidayah, Struktur frasa Bahasa Orang Asli Duano, Universiti Malaya, 2015.

Bahasa Indonesia[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata kerja[sunting]

temu

  1. Dapat atau berjaya menjumpai sesuatu selepas cari atau pergi ke benda itu.

Sebutan[sunting]

  • Penyempangan: tê‧mu

Pautan luar[sunting]