tulang

Bahasa Melayu

Takrifan

tulang

1. Rangka tubuh binatang atau bahagian-bahagiannya, berwarna putih dan keras.

Etimologi

Daripada Melayik Purba *tulaŋ (banding dengan Indonesia tulang), daripada Melayu-Polinesia Purba *tuqəlaŋ, *tuqəlan (banding dengan Bidayuh Bau turang, Chamorro to'lang, Bakung turang), daripada Austronesia Purba *CuqəlaN.

Sebutan

• Kamus Dewan: tu·lang
• AFA^(kekunci): /tulaŋ/
• Rima: -ulaŋ, -laŋ, -aŋ

• Audio (MY):

  (file)

Tulisan Jawi

تولڠ

Rujukan

• "tulang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "tulang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.