uruf

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

uruf (ejaan Jawi عرف)

1. (fiqh) Amalan atau kebiasaan suatu masyarakat; adat, tradisi.

Ejaan alternatif

• urf

Etimologi

Daripada bahasa Arab عُرْف (ʕurf).

Sebutan

• Penyempangan: u‧ruf

Pautan luar

• "uruf" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.