cucu

Bahasa Melayu بهاس ملايو

Takrifan

cucu (jamak cucu-cucu)

1. Keturunan tahap kedua, yakni selepas anak.

Sebutan

• Kamus Dewan: cu·cu
• AFA^(kekunci): /t͡ʃut͡ʃu/

Tulisan Jawi

چوچو

Rujukan

• "cucu" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "cucu" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.