kerambit

Bahasa Melayu

Kerambit.

Takrifan

kerambit (ejaan Jawi کرمبيت‎, jamak kerambit-kerambit)

1. Sejenis senjata parang kecil yang melenkung dan tirus dari Nusantara.

Etimologi

Daripada bahasa Minangkabau kurambiak.

Sebutan

• Kamus Dewan: ke·ram·bit

Rujukan

• "kerambit" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kerambit" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.