runcing

Daripada Wiktionary

Bahasa Melayu[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata sifat[sunting]

runcing (ejaan Jawi رونچيڠ‎)

  1. Keadaan hujung objek yang tajam.
  2. Keadaan suatu perkara yang menjadi genting atau kritikal.

Sebutan[sunting]

Rujukan[sunting]

Pautan luar[sunting]

  • "runcing" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata sifat[sunting]

runcing

  1. Keadaan hujung objek yang tajam.
  2. Keadaan suatu perkara yang menjadi genting atau kritikal.

Sebutan[sunting]

  • Penyempangan: run‧cing

Pautan luar[sunting]