Knochen

Bahasa Jerman

Takrifan

Kata nama

Knochen m (genitif Knochens, jamak Knochenen)

1. tulang

Etimologi

daripada bahasa Jerman Tinggi Pertengahan knoche, daripada bahasa Jerman Tinggi Lama knohha, daripada bahasa Jermanik Barat Purba *knokō (“tulang, sendi”).

Banding dengan bahasa Belanda knook (“tulang”), knokkel, knekel, bahasa Inggeris knuckle, bahasa Denmark kno dan bahasa Sweden knoge.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ˈknɔχn/

• Audio:

  (file)