basah

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata sifat

basah (ejaan Jawi باسه)

1. Keadaan objek atau permukaan yang berair.
2. Perihal hasil tanaman dll. dalam keadaan baharu, yakni baru diambil daripada sumber dan tidak kering.
3. Dalam keadaan puncak syahwat (terutamanya wanita).

Terbitan kata

• basahan
• kebasahan
• tangkap basah

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *basəh, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *basəq (“basah; cuci pakaian”) atau bahasa Melayu-Polinesia Purba *ma-baseq (“basah, lembap”), daripada bahasa Austronesia Purba *baseq (“cuci pakaian”).

Sebutan

• Kamus Dewan: ba·sah
• AFA^(kekunci): /basah/
• Rima: -asah, -sah, -ah

Rujukan

• "basah" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "basah" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.