curi

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata kerja

curi (ejaan Jawi چوري‎)

1. Mengambil suatu barang milik seseorang tanpa izin.
2. Melakukan suatu aktiviti secara rahsia atau sulit.

Etimologi

Daripada bahasa Hindi चुराना (curānā), daripada bahasa Sanskrit चोरयति (corayati).

Sebutan

• Kamus Dewan: cu·ri

Rujukan

• "curi" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "curi" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata kerja

curi

1. Mengambil suatu barang milik seseorang tanpa izin.

Etimologi

Daripada bahasa Hindi चुराना (curānā), daripada bahasa Sanskrit चोरयति (corayati).

Sebutan

• AFA^(kekunci): /tʃu.ri/
• Penyempangan: cu‧ri

Pautan luar

• “curi” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.