duduk

Bahasa Melayu

Takrifan

duduk (ejaan Jawi دودوق)

1. Meletakkan badan bertumpu di punggung seperti bersila atau di atas objek seperti kerusi.
2. Menetap atau tinggal di sesuatu tempat.

Sebutan

• Kamus Dewan: du·du/

Terbitan kata

• kedudukan
• penduduk
• pendudukan
• memperduduk

Rujukan

• "duduk" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "duduk" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Kadazandusun

Takrifan

Kata nama

duduk

1. cagaran.

   Nung mion asrama ontok tadau koundarang sikul nga tanganak sikul nuru manahak duduk RM50.

   Jika ingin menghinap di asrama semasa cuti sekolah pelajar harus memberikan cagaran RM50.

2. cengkaman.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /dʊ.dʊk/
• Penyempangan: du‧duk

Kata terbitan

• dudukan

Rujukan

• “duduk” dalam Komoiboros DusunKadazan, Dusun Kadazan Dictionary, Kota Kinabalu: Mongulud Boros Dusun Kadazan, 1994.