duit

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

duit (ejaan Jawi دوءيت‎, jamak duit-duit)

1. Benda bernilai yang digunakan untuk jual beli suatu barangan atau perkhidmatan.

Etimologi

Daripada Belanda duit.

Sebutan

• Kamus Dewan: duit

Pautan luar

• "duit" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Belanda

Takrifan

Kata nama

duit m (jamak duiten, diminutif duitje n)

1. Suatu syiling Belanda dahulukala, bersamaan 160 guilder.
2. Sejumlah wang atau wang secara am.

Etimologi

Daripada bahasa Belanda Pertengahan duit, asal tak diketahui. Mungkin daripada bahasa Old Norse þveit (“potongan logam, syiling kecil,”), berkaitan bahasa Old English þwītan (“memotong”) (punca perkataan dialek bahasa Inggeris thwite).

Sebutan

• AFA^(kekunci): /dœy̯t/

• Audio

  (file)

• Penyempangan: duit
• Rima: -œy̯t

Pautan luar

• "duit" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

duit

1. Benda bernilai yang digunakan untuk jual beli suatu barangan atau perkhidmatan.
2. Suatu duit syiling Belanda dahulukala, bernilai 1/120 rupiah.

Etimologi

Daripada Belanda duit.

Sebutan

• Penyempangan: duit

Pautan luar

• “duit” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.