fesyen

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

fesyen (Ejaan Jawi فيشن‎, jamak fesyen-fesyen)

1. Gaya pemakaian dan perhiasan seseorang.

Etimologi

Pinjaman bahasa Inggeris fashion, daripada bahasa Inggeris Pertengahan facioun, daripada Anglo-Norman fechoun, varian bahasa Perancis Lama faceon, fazon, façon (“fesyen, rupa luaran”), daripada bahasa Latin factiō (“buatan”), daripada faciō (“membuat”).

Sebutan

• Kamus Dewan: fé·syen

Rujukan

• "fesyen" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "fesyen" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

fesyen (posesif darjat pertama fesyenku, posesif darjat kedua fesyenmu, posesif darjat ketiga fesyennya)

1. Gaya pemakaian dan perhiasan seseorang.

Etimologi

Daripada bahasa Inggeris fashion, daripada bahasa Inggeris Pertengahan facioun, daripada Anglo-Norman fechoun, varian bahasa Perancis Lama faceon, fazon, façon (“fesyen, rupa luaran”), daripada bahasa Latin factiō (“buatan”), daripada faciō (“membuat”). Bentuk kembar untuk fatsun.

Sebutan

• AFA^(petunjuk): [ˈfeʃən]
• Penyempangan: fé‧syên

Pautan luar

• “fesyen” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.