haka

Bahasa Bungku

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Bungku-Tolaki Purba *hakaQ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *wakat (“akar bakau”).

Kata nama

haka

1. akar

Sebutan

• AFA^(kekunci): /haka/

Rujukan

• Tim Penyusun Kamus Bahasa Bungku-Indonesia. (2022). Kamus Bahasa Bungku-Indonesia (Cet. 1). Balai Bahasa Provinsi Sulawesi Tengah.

Bahasa Hawaii

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Polinesia Purba *fata (bandingkan bahasa Maori whata “rak, pelantar makanan”, bahasa Tahiti fata, bahasa Tonga fata, bahasa Samoa fata), daripada bahasa Oceania Purba *pataʀ (bandingkan bahasa Fiji vata) daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *pataʀ (bandingkan bahasa Iban pantar dan bahasa Melayu pelantar).

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ˈha.ka/, [ˈhɐkə]

Kata nama

haka

1. rak
2. pelantar

Bahasa Maori

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Polinesia Purba *saka (bandingkan kata seasal bahasa Hawaii haʻa (“tarian”), bahasa Mangarevan ʻaka (“menarikan tarian warisan; sebuah tarian yang sering mengandungi sorakan”), bahasa Rarotongan ʻaka (“tarian”), bahasa Samoa tarian, bahasa Tokelau haka (“tarian”), bahasa Tonga haka (“gerakan tangan ketika menyanyi”)), daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *sakaŋ (bandingkan bahasa Melayu sengkang, bahasa Tagalog sakang (“pengkar”)).

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ˈha.ka/, [ˈhɐ.kɐ]

Kata nama

haka

1. Sebuah tarian perang.

Catatan penggunaan

Sering diimbuhkan menjadi haka-a.

Kata terbitan

• haka taparahi (tarian istiadat )
• kapa haka (para anggota tarian, kumpulan tarian)

Istilah berkaitan

• peruperu (istilah bagi merujuk kepada tarian perang)

Kata turunan

• → Inggeris: haka
  • → Norway Nynorsk: haka
• → Czech: haka

Bahasa Rapa Nui

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Polinesia Purba *faka-, daripada bahasa Oceania Purba *paka-, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *pa-ka-, daripada bahasa Austronesia Purba *pa-ka-, daripada bahasa Austronesia Purba *pa-. Antara kata seasalnya ialah bahasa Hawaii haʻa- dan bahasa Maori whaka-.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ˈha.ka/
• Penyempangan: ha‧ka

Kata penyerta

haka

1. Menandakan aspek kausatif, per-.

Kata terbitan

• haka'ite

Rujukan

• Templat:R:rap:Du Feu:1996
• Templat:R:rap:Kieviet:2017

Bahasa Tolaki

Etimologi

Diwarisi daripada bahasa Bungku-Tolaki Purba *hakaQ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *wakat (“akar bakau”).

Kata nama

haka

1. akar

Sebutan

• AFA^(kekunci): /haka/

Rujukan

• Abdul Muthalib, Alimuddin D.P., Husen Chalik & Arsamid. (1985). Kamus Tolaki-Indonesia (Cet. 1). Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa Departemen Pendidikan dan Kebudayaan.