halaju

Bahasa Melayu

Takrifan

halaju (ejaan Jawi هالاجو‎, jamak halaju-halaju)

1. (fizik) Suatu kuantiti berarah (vektor) yang menerangkan kelajuan sesebuah objek yang mengambil kira jarak terdekat objek dari titik mula (sesaran).

Etimologi

Paduan bagi hala +‎ laju, daripada hala laju.

Sebutan

• Kamus Dewan: ha·la·ju
• AFA^(kekunci): /halad͡ʒu/
• Rima: -ad͡ʒu, -d͡ʒu, -u

Lihat juga

• laju
• sesaran
• pecutan
• sentakan

Rujukan

• "halaju" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "halaju" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.