kulit

Bahasa Melayu

Takrifan

kulit (ejaan Jawi کوليت)

1. Lapisan luar yang melitupi bahagian dalam suatu benda.

1. (organ) Lapisan terluar badan manusia.
2. Lapisan terluar badan haiwan secara lazim, lazim digunakan untuk menghasilkan pakaian.
3. Lapisan terluar pokok atau tumbuhan berkayu.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *kulit, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *kulit, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *kulit, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *kulit, daripada bahasa Austronesia Purba *kuliC.

Sebutan

• Kamus Dewan: ku·lit
• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /kulet/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /kulɪt/
• Rima: -ulet, -let, -et

Rujukan

• "kulit" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "kulit" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Iban

Takrifan

Kata nama

kulit

1. kulit

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *kulit, daripada bahasa Melayu-Chamik Purba *kulit, daripada bahasa Melayu-Sumbawa Purba *kulit, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *kulit, daripada bahasa Austronesia Purba *kuliC.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ku.lit/
• Rima: -lit
• Penyempangan: ku‧lit

Rujukan

"kulit" di Kamus Iban - Melayu Dewan, Edisi Kedua, Dewan Bahasa dan Pustaka, ISBN 978-983-49-0446-3, 2015.

Bahasa Kadazandusun

Takrifan

Kata nama

kulit

1. kulit

Bahasa Sakizaya

Takrifan

Kata nama

kulit

1. warna

Bahasa Tombonuo

Takrifan

Kata nama

kulit

1. kulit buah