larangan
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
larangan (ejaan Jawi لارڠن, jamak larangan-larangan)
- Suatu benda atau perkara yang dilarang.
Etimologi[sunting]
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: la·ra·ngan
Rujukan[sunting]
- "larangan" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "larangan" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
larangan
- Suatu benda atau perkara yang dilarang.
Etimologi[sunting]
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: la‧ra‧ngan
Pautan luar[sunting]
- “larangan” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.