larang
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata kerja[sunting]
larang (ejaan Jawi لارڠ)
- Menghalang seseorang daripada suatu benda atau perbuatan.
Terbitan kata[sunting]
Etimologi[sunting]
Daripada bahasa Austronesia Purba *laʀaŋ (“melarang”).
Sebutan[sunting]
Rujukan[sunting]
- "larang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "larang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata kerja[sunting]
larang
- Menghalang seseorang daripada suatu benda atau perbuatan.
Terbitan kata[sunting]
Etimologi[sunting]
Daripada bahasa Austronesia Purba *laʀaŋ (“melarang”).
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: la‧rang
Pautan luar[sunting]
- “larang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.
Bahasa Jawa[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata sifat[sunting]
larang
- (Selangor) mahal
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: la‧rang
Tulisan Jawa[sunting]
- Hanacaraka: ꦭꦫꦁ
Kategori:
- Lema bahasa Melayu
- Kata kerja bahasa Melayu
- Kata kerja bahasa Melayu tanpa ketransitifan
- Perkataan bahasa Melayu diturunkan daripada bahasa Austronesia Purba
- Perkataan bahasa Melayu diterbitkan daripada bahasa Austronesia Purba
- Perkataan bahasa Melayu dengan sebutan AFA
- Rima:Bahasa Melayu/araŋ
- Rima:Bahasa Melayu/raŋ
- Rima:Bahasa Melayu/aŋ
- Lema bahasa Indonesia
- Kata kerja bahasa Indonesia
- Perkataan bahasa Indonesia diturunkan daripada bahasa Austronesia Purba
- Perkataan bahasa Indonesia diterbitkan daripada bahasa Austronesia Purba
- Lema bahasa Jawa
- Kata sifat bahasa Jawa