terlarang
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata sifat[sunting]
terlarang (ejaan Jawi ترلارڠ)
- Keadaan suatu benda atau perkara yang menjadi larangan.
Etimologi[sunting]
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: ter·la·rang
Rujukan[sunting]
- "terlarang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "terlarang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata sifat[sunting]
terlarang
- Keadaan suatu benda atau perkara yang menjadi larangan.
Etimologi[sunting]
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: ter‧la‧rang
Pautan luar[sunting]
- “terlarang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.