lubang

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

lubang (Ejaan Jawi لوبڠ‎, jamak lubang-lubang)

1. Suatu ruang kosong atau bukaan pada suatu pepejal atau objek.

Etimologi

Daripada bahasa Proto-Malayik *lubaŋ, daripada bahasa Proto-Melayu-Polinesia *lubaŋ (banding dengan bahasa Hawaii lua), daripada bahasa Proto-Austronesia *lubaŋ.

Sebutan

• Kamus Dewan: lu·bang
• AFA^(petunjuk): /lubaŋ/
• Rima: -ubaŋ, -baŋ, -aŋ

• Audio (MY)

  (file)

Rujukan

• "lubang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "lubang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

lubang (posesif darjat pertama lubangku, posesif darjat kedua lubangmu, posesif darjat ketiga lubangnya)

1. Suatu ruang kosong atau bukaan pada suatu pepejal atau objek.

Etimologi

Daripada bahasa Proto-Malayik *lubaŋ, daripada bahasa Proto-Melayu-Polinesia *lubaŋ (banding dengan bahasa Hawaii lua), daripada bahasa Proto-Austronesia *lubaŋ.

Sebutan

• AFA^(petunjuk): /ˈlubaŋ/
• Penyempangan: lu‧bang

Pautan luar

• “lubang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.