lubang

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

lubang (ejaan Jawi لوبڠ, jamak lubang-lubang)

1. Suatu ruang kosong atau bukaan pada suatu pepejal atau objek.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *lubaŋ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *lubaŋ (banding dengan bahasa Hawaiian lua), daripada bahasa Austronesia Purba *lubaŋ.

Sebutan

• Kamus Dewan: lu·bang
• AFA^(kekunci): /lubaŋ/
• Rima: -ubaŋ, -baŋ, -aŋ

• Audio (MY)

  (file)

Rujukan

• "lubang" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "lubang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

lubang

1. Suatu ruang kosong atau bukaan pada suatu pepejal atau objek.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *lubaŋ, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *lubaŋ (banding dengan bahasa Hawaiian lua), daripada bahasa Austronesia Purba *lubaŋ.

Sebutan

• AFA^(kekunci): /ˈlubaŋ/
• Penyempangan: lu‧bang

Pautan luar

• “lubang” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.