paip

Bahasa Melayu

Takrifan

paip (ejaan Jawi ڤاءيڤ‎, jamak paip-paip)

1. (anatomi) Suatu tiub (silinder berongga) yang digunakan sebagai saluran menghantar air atau sebarang bendalir.

Terbitan kata

• perpaipan

Etimologi

Daripada Inggeris pipe.

Sebutan

• Kamus Dewan: paip

Rujukan

• "paip" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "paip" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.