pangkal

Daripada Wiktionary

Bahasa Melayu[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata nama[sunting]

pangkal (ejaan Jawi ڤڠکل‎, jamak pangkal-pangkal)

  1. Bahagian permulaan sesuatu.
  2. Tempoh atau detik awal suatu perkara.
  3. punca; perkara yang membawa kepada terbitnya perkara lain.

Sebutan[sunting]

Pautan luar[sunting]

  • "pangkal" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia[sunting]

Takrifan[sunting]

Kata nama[sunting]

pangkal

  1. Bahagian permulaan sesuatu.
  2. Tempoh atau detik awal suatu perkara.
  3. punca; perkara yang membawa kepada terbitnya perkara lain.

Sebutan[sunting]

  • Penyempangan: pang‧kal

Pautan luar[sunting]