payung
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
payung (ejaan Jawi ڤايوڠ, jamak payung-payung)
- Suatu alat yang digunakan untuk melindungi diri daripada air hujan atau cahaya matahari.
- (politik Malaysia) Institusi atau golongan kerabat raja Melayu di Malaysia.
Kata kerja[sunting]
payung (ejaan Jawi ڤايوڠ)
- (basahan) Membayar bagi pihak orang lain; belanja orang lain.
Etimologi[sunting]
From bahasa Melayik Purba *payuŋ, from bahasa Melayu-Polinesia Purba *payuŋ.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: pa·yung
- (Johor-Selangor) AFA(kekunci): /pajoŋ/
- (Riau-Lingga) AFA(kekunci): /pajʊŋ/
- Rima: -ajoŋ, -joŋ, -oŋ
Rujukan[sunting]
- "payung" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "payung" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Kategori:
- Lema bahasa Melayu
- Kata nama bahasa Melayu
- ms:Politik Malaysia
- Kata kerja bahasa Melayu
- Kata kerja bahasa Melayu tanpa ketransitifan
- Perkataan bahasa Melayu diturunkan daripada bahasa Melayik Purba
- Perkataan bahasa Melayu diterbitkan daripada bahasa Melayik Purba
- Perkataan bahasa Melayu diturunkan daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba
- Perkataan bahasa Melayu diterbitkan daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba
- Perkataan bahasa Melayu dengan sebutan AFA
- Rima:Bahasa Melayu/ajoŋ
- Rima:Bahasa Melayu/joŋ
- Rima:Bahasa Melayu/oŋ