piring

Bahasa Melayu

Takrifan

piring (ejaan Jawi ڤيريڠ)

1. Suatu pinggan kecil untuk menghidang makanan atau alatan-alatan lain.
2. Sebarang objek bulat menyerupai piring.

piring (ejaan Jawi ڤيريڠ, tunggal sepiring)

1. Penjodoh bilangan bagi sebarang objek menyerupai piring (seperti pinggan dan cakera).

Etimologi

Daripada Parsi پرنگ (pereng, “tembaga”).

Sebutan

• Kamus Dewan: pi·ring
• AFA^(kekunci): /pi.riŋ/
• Rima: -iriŋ, -riŋ, -iŋ

• Audio (MY):

  (file)

Rujukan

• "piring" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "piring" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Sabah Melayu

Takrifan

Kata nama

piring

1. pinggan

Bahasa Jawa

Takrifan

Kata nama

piring

1. pinggan