pokai

Bahasa Melayu

Takrifan

pokai (ejaan Jawi ڤوکاي)

(slanga) Ketiadaan wang pada diri untuk digunakan.

Etimologi

Daripada bahasa Ralat Lua pada baris 716 di Modul:languages: attempt to index local 'sc' (a nil value). 仆街 (puk1 gaai1, “jatuh ke jalanan, suatu kata kesat”), from 仆 (puk1, “jatuh”) + 街 (gaai1, “jalan”).

Sebutan

Kamus Dewan: po·kai

Pautan luar

"pokai" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.