prakata

Bahasa Melayu

Takrifan

prakata (jamak prakata-prakata)

1. Suatu perenggan alu-aluan yang ditulis di bahagian awal buku, yakni sebelum kandungan sebenar buku.

Etimologi

Daripada pra- +‎ kata.

Sebutan

• Kamus Dewan: pra·ka·ta

Tulisan Jawi

ڤراکات

Tesaurus

Sinonim

• mukadimah

Rujukan

• "prakata" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "prakata" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.