puncak
Pergi ke pandu arah
Pergi ke carian
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
puncak (Ejaan Jawi ڤونچق, jamak puncak-puncak)
- Bahagian teratas suatu tempat (seperti gunung).
- Kemuncak atau titik terhebat seseorang atau sesuatu.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: pun·ca/
Rujukan[sunting]
- "puncak" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "puncak" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.