peak

Bahasa Inggeris

Takrifan

Kata nama

peak (jamak peaks)

1. puncak; titik tertinggi satu-satu tempat (terutamanya gunung).
2. kemuncak; takat atau peringkat tertinggi yang dicapai dalam satu-satu peristiwa.
3. (matematik) Nilai tertinggi dalam satu-satu fungsi.

Kata kerja

peak (kala kini mudah tunggal orang ketiga peaks, partisipel kala kini peaking, lampau selapis dan partisipel lampau peaked)

1. (tidak transitif) Mencapai darjat tertinggi; mencapai kemuncak.

Kata sifat

peak (bandingan more peak, penghabisan most peak)

1. Di tahap tertinggi.

Etimologi

Daripada peake, peek, peke awal, daripada bahasa Middle English *peke, *pek (dalam peked, varian piked), perubahan daripada pike, pyke, pyk (“titik tajam”), daripada bahasa Old English pīc, piic (“jarum, puncak”), daripada bahasa Jermanik Purba *pīkaz (“puncak”).

Sebutan

• enPR: pēk, AFA^(kekunci): /piːk/
• Rima: -iːk
• Homofon: peek, peke, pique

• Audio (England Selatan)

  (file)