purata

Bahasa Melayu

Takrifan

purata (jamak purata-purata)

1. (matematik) Hasil campuran sekumpulan nombor lalu dibahagikan dengan bilangan nombor dalam kumpulan itu.

Etimologi

Paduan bagi pukul +‎ rata, daripada m.

Sebutan

• (Johor-Selangor) AFA^(kekunci): /puratə/
• (Riau-Lingga) AFA^(kekunci): /purata/
• Rima: -atə, -tə, -ə

Tulisan Jawi

ڤورات

Tesaurus

Sinonim

• hitung panjang

Rujukan

• "purata" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "purata" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.