saraf

Bahasa Melayu

Takrifan 1

Kata nama

saraf (ejaan Jawi سارف, jamak saraf-saraf)

1. (anatomi) Sejenis urat yang menghubungkan otak dengan bahagian-bahagian badan yang berfungsi sebagai medium penghantaran isyarat demi kelangsungan badan.

Takrifan 2

Kata nama

saraf (ejaan Jawi صرف)

1. (linguistik, tatabahasa) Ilmu berkenaan perubahan bentuk perkataan untuk memberi makna tatabahasa baharu terhadap perkataan itu.

Etimologi

Pinjaman Arab صَرْف (ṣarf).

Sebutan

• Kamus Dewan: sa·raf

• Audio (MY)

  (file)

Rujukan

• "saraf" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "saraf" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.