sobat

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

sobat (ejaan Jawi سوبت‎, jamak sobat-sobat)

1. (basahan) Orang yang rapat dengan diri; kawan, rakan.

Etimologi

Daripada bahasa Arab صَحَابَة‎ (ṣaḥāba, “rakan”). Bentuk kembar untuk sahabat.

Sebutan

• Kamus Dewan: so·bat

Pautan luar

• "sobat" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.

Bahasa Indonesia

Takrifan

Kata nama

sobat

1. Orang yang rapat dengan diri; kawan, rakan.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu sobat, daripada bahasa Melayu Klasik sobat, daripada bahasa Arab صَحَابَة‎ (ṣaḥāba, “rakan”). Bentuk kembar untuk sahabat.

Sebutan

• AFA^(kekunci): [ˈsobat̪̚]
• Penyempangan: so‧bat

Pautan luar

• “sobat” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.