tanah pamah

Bahasa Melayu

Takrifan

tanah pamah (ejaan Jawi تانه ڤامه)

1. Kawasan tanah rata berketinggian rendah dari aras laut.

Etimologi

tanah +‎ pamah

Sebutan

• Kamus Dewan: ta·nah pa·mah

Tesaurus

• Antonim: tanah tinggi

Rujukan

• "tanah pamah" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "tanah pamah" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.