tukang

Daripada Wiktionary
Pergi ke pandu arah Pergi ke carian

Bahasa Melayu[sunting]

Takrifan[sunting]

tukang (Ejaan Jawi توکڠ‎, jamak tukang-tukang, penjodoh bilangan orang)

  1. Orang yang bekerja mengolah suatu bahan untuk membuat suatu barangan.
  2. Orang yang bekerja untuk menguruskan atau membaiki suatu barangan.
  3. Orang yang gemar melakukan suatu perbuatan (lazimnya perbuatan tidak baik).
  4. (kasar) ahli; orang yang mahir dalam suatu bidang.
Terbitan kata[sunting]

Etimologi[sunting]

Daripada bahasa Cina Hokkien 廚工厨工 (tû-kang).

Sebutan[sunting]

Rujukan[sunting]

Pautan luar[sunting]

  • "tukang" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.