ulun

Bahasa Melayu بهاس ملايو

Kata nama

ulun (ejaan Jawi اولون‎, jamak ulun-ulun)

1. (sastera lama) orang suruhan yang terpaksa mengikuti arahan tuannya, hamba.
2. (kuno) orang.

Kata ganti nama

ulun (ejaan Jawi اولون‎)

1. (sastera lama) kata ganti nama diri pertama.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu Klasik اولون‎ (ulun), هولون‎ (hulun), daripada bahasa Melayu Kuno 𞌰𞌷𞌫𞌷𞌣𞍊 (hulun), daripada bahasa Melayik Purba *hulun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulun (“orang asing”).

Sebutan

• Kamus Dewan: u·lun
• AFA^(kekunci): [ulun]
• Rima: -ulun, -lun, -un

Tulisan Jawi

اولون

Bahasa Murut Timugon

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang, manusia

Sebutan

• Rima: -lun, -un
• Penyempangan: u‧lun

Bahasa Rungus

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang, manusia

Sebutan

• Rima: -lun, -un
• Penyempangan: u‧lun