ulun

Bahasa Melayu

Takrifan

Kata nama

ulun (ejaan Jawi اولون)

1. (sastera lama) orang suruhan yang terpaksa mengikuti arahan tuannya, hamba.
2. (kuno) orang.

Kata ganti nama

ulun (ejaan Jawi اولون)

1. (sastera lama) kata ganti nama diri pertama.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu Klasik اولون (ulun), هولون (hulun), daripada bahasa Melayu Kuno 𞌰𞌷𞌫𞌷𞌣𞍊 (hulun), daripada bahasa Melayik Purba *hulun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulun (“orang asing”).

Sebutan

• Kamus Dewan: u·lun
• AFA^(kekunci): [ulun]
• Rima: -ulun, -lun, -un

Bahasa Banjar

Takrifan

Kata ganti nama

ulun

1. saya; aku; hamba

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *hulun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulun (“orang asing”).

Bahasa Bulungan

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang

Bahasa Iban

Takrifan

Kata nama

ulun

1. hamba

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *hulun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulun (“orang asing”).

Sebutan

• AFA^(kekunci): /u.lun/
• Rima: -lun, -un, -n
• Penyempangan: u‧lun

Rujukan

"ulun" di Kamus Iban - Melayu Dewan, Edisi Kedua, Dewan Bahasa dan Pustaka, ISBN 978-983-49-0446-3, 2015.

Bahasa Murut Timugon

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang, manusia

Sebutan

• Rima: -lun, -un
• Penyempangan: u‧lun

Bahasa Rumanau

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang

Bahasa Rungus

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang, manusia

Sebutan

• Rima: -lun, -un
• Penyempangan: u‧lun

Bahasa Tetum

Takrifan

Kata nama

ulun

1. kepala

Etimologi

Daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulu