ulun

Bahasa Melayu بهاس ملايو

Kata nama

ulun (ejaan Jawi اولون, jamak ulun-ulun)

1. (sastera lama) orang suruhan yang terpaksa mengikuti arahan tuannya, hamba.
2. (kuno) orang.

Kata ganti nama

ulun (ejaan Jawi اولون)

1. (sastera lama) kata ganti nama diri pertama.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu Klasik اولون (ulun), هولون (hulun), daripada bahasa Melayu Kuno 𞌰𞌷𞌫𞌷𞌣𞍊 (hulun), daripada bahasa Melayik Purba *hulun, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulun (“orang asing”).

Sebutan

• Kamus Dewan: u·lun
• AFA^(kekunci): [ulun]
• Rima: -ulun, -lun, -un

Tulisan Jawi

اولون

Bahasa Murut Timugon

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang, manusia

Sebutan

• Rima: -lun, -un
• Penyempangan: u‧lun

Bahasa Rungus

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang, manusia

Sebutan

• Rima: -lun, -un
• Penyempangan: u‧lun

Bahasa Bulungan

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang

Bahasa Rumanau

Takrifan

Kata nama

ulun

1. orang