zaman

Lihat juga: Zaman

Bahasa Melayu

Kata nama

zaman (Ejaan Jawi زمان, jamak zaman-zaman)

1. umur (jangka masa dalam sejarah)

Etimologi

Daripada Bahasa Parsi زمان‎ (zamân), daripada Bahasa Parsi Tengah [script diperlukan] (zamān).

Bentuk alternatif

• زمان‎

Sebutan

• AFA^(nada): /zaman/
• Rima: -aman, -man, -an

---

Bahasa Inggeris

Kata nama

zaman

1. Albizia saman, sebuah pokok tropika yang besar dalam keluarga kacang pis.
   • 1995, Madison Smartt Bell, All souls' rising^[1], halaman 327:

     On shore, the mule's pinkish ears revolved lazily in the shade of the zaman tree.

Sinonim

• (Albizia saman): monkey pod, rain tree, saman, zamang

Etimologi

Sebuah pokok zaman

Daripada Cariban

Lihat juga

• Albizia saman pada Wikipedia.en.Wikipedia:Albizia saman

---

Bahasa Indonesia

Kata nama

zaman

1. umur (jangka masa dalam sejarah)
2. era

Etimologi

Daripada Bahasa Melayu zaman, daripada Bahasa Parsi زمان‎ (zamân), daripada Bahasa Parsi Tengah [script diperlukan] (zamān).

---

Bahasa Serbia

Etimologi 1

Daripada زمان‎ (zaman), daripada زمان‎ (zamân).

Sebutan

• AFA⁽⁾: /zǎmaːn/
• Penyempangan:

Kata nama

1. masa
2. zaman
3. era

Etimologi 2

Daripada *za vъ manъ; berbanding , , .

Sebutan

• AFA⁽⁾: /zâmaːn/
• Penyempangan:

Kata keterangan

1. sia-sia
2. secara bebas, gratis, tanpa apa-apa

---

Bahasa Slovene

Etimologi

Daripada Bahasa Proto-Slavic *za vъ manъ.

Sebutan

• AFA^(nada): /zaˈmán/
• Ortografi tonal: zamȁn

Kata keterangan

1. sia-sia, tanpa kejayaan

Petikan

• Untuk contoh-contoh penggunaan istilah ini, lihat laman petikan.

---

Bahasa Turki

Kata nama

zaman (akusatif pasti zamanı, jamak zamanlar)

1. masa
2. zaman
3. era
4. (tatabahasa) kala

Tasrif nama

deklensi zaman

	mufrad (tekil)	jamak (çoğul)
nominatif (yalın)	zaman	zamanlar
akusatif pasti (belirtme)	zamanı	zamanları
datif (yönelme)	zamana	zamanlara
lokatif (bulunma)	zamanda	zamanlarda
ablatif (çıkma)	zamandan	zamanlardan
genitif (tamlayan)	zamanın	zamanların

bentuk milik zaman

benim (saya)	mufrad (tekil)	jamak (çoğul)
nominatif (yalın)	zamanım	zamanlarım
akusatif pasti (belirtme)	zamanımı	zamanlarımı
datif (yönelme)	zamanıma	zamanlarıma
lokatif (bulunma)	zamanımda	zamanlarımda
ablatif (çıkma)	zamanımdan	zamanlarımdan
genitif (tamlayan)	zamanımın	zamanlarımın
senin (anda)	mufrad (tekil)	jamak (çoğul)
nominatif (yalın)	zamanın	zamanların
akusatif pasti (belirtme)	zamanını	zamanlarını
datif (yönelme)	zamanına	zamanlarına
locatif (bulunma)	zamanında	zamanlarında
ablatif (çıkma)	zamanından	zamanlarından
genitif (tamlayan)	zamanının	zamanlarının
onun (dia/ia)	mufrad (tekil)	jamak (çoğul)
nominatif (yalın)	zamanı	zamanları
akusatif pasti (belirtme)	zamanını	zamanlarını
datif (yönelme)	zamanına	zamanlarına
lokatif (bulunma)	zamanında	zamanlarında
ablatif (çıkma)	zamanından	zamanlarından
genitif (tamlayan)	zamanının	zamanlarının
bizim (kita/kami)	mufrad (tekil)	jamak (çoğul)
nominatif (yalın)	zamanımız	zamanlarımız
akusatif pasti (belirtme)	zamanımızı	zamanlarımızı
datif (yönelme)	zamanımıza	zamanlarımıza
lokatif (bulunma)	zamanımızda	zamanlarımızda
ablatif (çıkma)	zamanımızdan	zamanlarımızdan
genitif (tamlayan)	zamanımızın	zamanlarımızın
sizin (anda)	mufrad (tekil)	jamak (çoğul)
nominatif (yalın)	zamanınız	zamanlarınız
akusatif pasti (belirtme)	zamanınızı	zamanlarınızı
datif (yönelme)	zamanınıza	zamanlarınıza
lokatif (bulunma)	zamanınızda	zamanlarınızda
ablatif (çıkma)	zamanınızdan	zamanlarınızdan
genitif (tamlayan)	zamanınızın	zamanlarınızın
onların (mereka)	mufrad (tekil)	jamak (çoğul)
nominatif (yalın)	zamanları	zamanları
akusatif pasti (belirtme)	zamanlarını	zamanlarını
datif (yönelme)	zamanlarına	zamanlarına
lokatif (bulunma)	zamanlarında	zamanlarında
ablatif (çıkma)	zamanlarından	zamanlarından
genitif (tamlayan)	zamanlarının	zamanlarının

Etimologi

Daripada Bahasa Parsi زمان‎ (zamân).

Sebutan

• AFA^(nada): [zɑˈmɑn]

Lihat juga

• zaman zaman