bungkus
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
bungkus (ejaan Jawi بوڠکوس)
- (pasif) Melitupi suatu barang dengan suatu helaian untuk melindungi barang itu.
Terbitan[sunting]
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: bung·kus
Rujukan[sunting]
- "bungkus" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "bungkus" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.
Bahasa Indonesia[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata kerja[sunting]
bungkus
- (pasif) Melitupi suatu barang dengan suatu helaian untuk melindungi barang itu.
Terbitan[sunting]
Sebutan[sunting]
- Penyempangan: bung‧kus
Pautan luar[sunting]
- “bungkus” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.
Bahasa Kadazandusun[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata kerja[sunting]
bungkus
Sebutan[sunting]
Kata terbitan[sunting]
- bungkusan
- bungkuso'
- bungkusai
- binungkusan
- kobungkus
- kobubungkus
- mungkus-bungkus
- momungkus
- mokibungkus
- obungkusan
- pobungkuso'
- nokobungkus
- Contoh ayat : I apa ogorot do bungkus sogirit monikid tadau.
- Terjemahan : Ayah kuat hisap rokok setiap hari.