fon telinga
Bahasa Melayu[sunting]
Takrifan[sunting]
Kata nama[sunting]
fon telinga (ejaan Jawi فون تليڠا, jamak fon-fon telinga)
- Suatu alat yang dipakai di lubang telinga dan disambungkan ke suatu sumber bunyi untuk mengarahkan bunyi terus ke telinga.
Etimologi[sunting]
Pinjaman daripada Inggeris earphone.
Sebutan[sunting]
- Kamus Dewan: fon te·li·nga
Lihat juga[sunting]
Rujukan[sunting]
- "fon telinga" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
Pautan luar[sunting]
- "fon telinga" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.