manira

Carilah maklumat lanjut mengenai manira di projek-projek kembar Wikikamus:   Rencana dari Wikipedia.   Buku teks dari Wikibuku.   Imej dan media dari Wikimedia Commons.

Bahasa Melayu

Takrifan I

manira

1. (sastera lama) aku.

Etimologi

Dipinjam daripada bahasa Jawa manira.

Takrifan II

manira

1. (sastera lama) kita.

Etimologi

Daripada bahasa Melayu Semenanjung.

Sebutan

• Kamus Dewan: ma·ni·ra
• AFA^(kekunci): /ma.ni.ra/
• Rima: -a
• Penyempangan: ma‧ni‧ra

Tulisan Jawi

منيرا

Catatan penggunaan

• Digunakan untuk menyebut diri ketika berbicara dengan bawahan.

Rujukan

• "manira" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.
• “manira” dalam Kamus Bahasa Melayu Nusantara Edisi Kedua, Berakas: Dewan Bahasa dan Pustaka Brunei, 2011, →ISBN, muka surat 1716.

Pautan luar

• "manira" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.