bucin

Bahasa Indonesia

Etimologi

Daripada bahasa Indonesia, budak + cinta.

Takrifan

Kata nama

bucin

1. (slanga) seorang lelaki atau perempuan yang gila terhadap cinta.

Sebutan

• AFA^(kekunci): [ˈbut͡ʃɪn]

Pautan luar

• “bucin” dalam Kamus Besar Bahasa Indonesia (KBBI) Daring, Jakarta: Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa, Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia, 2016.