hulu

Bahasa Melayu

Takrifan

hulu (ejaan Jawi هولو)

1. Kawasan permulaan serta terawal sungai.

hulu (ejaan Jawi هولو)

1. (anatomi, usang) kepala (bahagian atas badan manusia)
2. Bahagian pemegang pisau, pedang atau senjata serupa.
3. Bahagian permulaan suatu perkara.

Ejaan alternatif

• ulu

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *hulu(ʔ), daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *qulu, daripada bahasa Austronesia Purba *qulu.

Sebutan

• Kamus Dewan: hu·lu
• AFA^(kekunci): /hulu/
• Rima: -ulu, -lu, -u

Tesaurus

• Antonim: hilir (bahagian sungai)

Rujukan

• "hulu" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "hulu" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.