suluh

Bahasa Melayu

Kata nama

suluh (ejaan Jawi سولوه)

1. obor; sumber cahaya berupakan batang yang dinyalakan api di satu hujung.

   Sinonim: jamung, andang

Kata kerja

suluh (ejaan Jawi سولوه)

1. (transitif) Menghalakan suatu sumber cahaya ke suatu arah atau tempat.
2. (transitif, kiasan) Memberi penjelasan atau keterangan berkenaan suatu perkara.

Etimologi

Daripada bahasa Melayik Purba *suluh, daripada bahasa Melayu-Polinesia Purba *suluq.

Sebutan

• Kamus Dewan: su·luh
• AFA^(kekunci): /suluh/
• Rima: -uluh, -luh, -uh
• (Johor-Riau) AFA^(kekunci): [ˈsulʊh, -loh, -lo̞h]

Pautan luar

• "suluh" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.