wajah

Bahasa Melayu

Takrifan

wajah (ejaan Jawi واجه, jamak wajah-wajah)

1. (anatomi) Bahagian hadapan kepala yang memiliki organ mata, hidung dan mulut; muka.

Etimologi

Daripada Arab وَجْه (wajh, “wajah”).

Sebutan

• Kamus Dewan: wa·jah
• AFA^(kekunci): /wad͡ʒah/
• Rima: -d͡ʒah

• Audio (MY)

  (file)

Rujukan

• "wajah" di Kamus Dewan, Edisi Keempat, Dewan Bahasa dan Pustaka, →ISBN, 2005.

Pautan luar

• "wajah" di Pusat Rujukan Persuratan Melayu.